donderdag 9 december 2010


Conny Kuilboer has been granted the opportunity to study at the HISK in Ghent, Belgium.

The Higher Institute of Fine Arts (HISK) organizes postgraduate education in Flanders in the field of the audiovisual and visual arts. It provides approximately twenty-five young artists from Belgium and abroad with a studio of their own for the duration of two years along with specific, tailor-made guidance.

At the HISK, emphasis lies mainly on individual practice with an international focus. The visiting lecturers are crucial.
Artists, curators, critics and theoreticians pay individual studio visits at regular intervals. There are also frequent visits to significant art events and lectures, seminars and workshops are provided. The HISK also offers technical facilities and production opportunities.
Thanks to the unique HISK concept, the participants are given every opportunity to invest in critical research of their work in order to situate it within a broader artistic, cultural and societal context.

At the end of the two-year working period, the participant receives a certificate of ‘Laureate of the HISK’. The HISK is officially recognized as Higher Institute and is financed by the Flemish Community - Ministry of Education and supported by the City of Ghent.

Since 1997, 148 laureates have graduated from the HISK. The largest part of them are currently building up a successful professional career in the Belgian and international art world.

vrijdag 3 december 2010






dutch treat - curated by the tupajumi foundation

knipsu - bergen, norway

2/12/2010 - 4/12/2010

ben kruisdijk, marc bijl, v&b, jason coburn, atladóttir & d'ors, bc epker, felix & mumford, stefan gross, merijn hos, maria Ikonomopoulou, jeroen jongeleen, filip jonker, annegret kellner, jolien kramer, hidenori mitsue, marisa polin, marisa rappard, dennis roodbol, karin schipper, jord schoppink, simon schrikker,
daphne ter wee, rozemarijn westerink, joris woertman

zondag 21 november 2010




The third exhibition of the Young Collectors series is formed by the collection of Alexander Mayhew and Jaring Dürst Britt (NL).

Dürst Britt (Heerde, 1981) is art-historian and until recently managing executive of Casco in Utrecht.
Mayhew (Amsterdam, 1973) works as a copywriter, trainer and actor for businesses and non-profit organisations. Besides that he writes free-lance for Metropolis M amongst others.

In Sign they will show works of:

Paul Beumer
Rosa Boekhorst
Jeroen Bosch
Tim Braden
Esther Bruggink
Marcel van Eeden
Fendry Ekel
Claire Fontaine
Cyprien Gaillard
Folkert de Jong
Marijn van Kreij
Ben Kruisdijk
Zeger Reyers
Anke Roder
Karen Sargsyan
Levi van Veluw
Mark Wallinger
Simon Schrikker
Gert-Jan Kocken
Nare Eloyan

27th Nov 2010 through 9th January 2011 Opening Saturday 27th of Nov 17.00 hrs.

Sign
Winschoterkade 10
9711 EA Groningen
The Netherlands
0031(0)503132651

maandag 25 oktober 2010












ben kruisdijk

den stillen horizont

galerie 48, breda - the netherlands

23 oktober - 20 november 2010

vrijdag 1 oktober 2010


Ben Kruisdijk

Den Stillen Horizont

Galerie 48, Breda (NL)

23 oktober - 20 november 2010

Beeldend kunstenaar Ben Kruisdijk (1981) is in eerste instantie een tekenaar, maar niet een tekenaar in de traditionele zin des woord, zijn eigen handschrift is namelijk ondergeschikt aan de visuele talen die hij bijeen brengt in zijn werk.
Hij citeert regelmatig anatomische afbeeldingen uit oude boeken, stripverhalen, flora en fauna afbeeldingen en reproducties van modernistische werken van de eerste helft van de 20ste eeuw.
Naast de meerdere technieken die hij hiervoor hanteert weet hij ook een divers scala aan media te benutten als drager voor zijn werken. Één van de meest uitgesproken voorbeelden hiervan is zijn gebruik van röntgen foto's om afbeeldingen in te krassen.
Kruisdijk zegt hierover: "omdat ik röntgenfoto's esthetisch gezien erg interessant vond en wist dat ze een aparte visuele taal vormden, die uitsluitend in de medische wereld als iets alledaags werd ervaren, besloot ik om ze toe te eigenen en in de kunstwereld te plaatsen, waar men met andere uitgangspunten naar ze kijkt."
Mede hierdoor lijken zijn werken gegrond in de wetenschap. echter door een sterke melancholische ondertoon weet hij het wetenschappelijke karakter van zijn beelden te overstijgen. Daarnaast wil hij graag dat de toeschouwer hun eigen referentiekader op zijn werk kunnen los laten.

Ben Kruisdijk studeerde in 2005 af aan AKI / ArtEz in Enschede.
Tevens was hij in 2009 en 2010 als docent verbonden aan AKI / ArtEz.

vrijdag 17 september 2010



BEN KRUISDIJK - tubelight magazine (nl)

(Spotlight/Jaring Dürst Britt (tekst) Mark Troost (beeld)/Tubelight 70/07.09.2010)

Een kolossaal atelier op slechts vier minuten fietsen van het station, een gemeente die hem vliegtickets naar Chicago fourneert om aldaar aan een tentoonstelling deel te nemen en de kortste treinafstand vanuit Nederland naar Berlijn. Ben Kruisdijk (1981) is zeer content met zijn woon- en werkplaats Enschede.

Na zijn afstuderen aan de ArtEZ in 2005 vertrok hij naar Amsterdam, verbleef in 2007 een half jaar als artist-in-residence in het vlak over de grens gelegen Schloss Ringenberg en besloot datzelfde jaar terug te keren naar de stad waar hij zijn opleiding genoot. Hij woont er nu drie jaar samen met Conny Kuilboer (1976), eveneens kunstenaar. Samen met haar vormt hij een kunstenaarsduo dat onder de naam Kruisdijk/Kuilboer projecten realiseert die hun individuele praktijk overstijgen. Veelal zijn dit installaties waarmee ze commentaar leveren op de positie van jonge kunstenaars in de internationale kunstwereld. Vorig jaar verkeerden ze veel in het buitenland, zowel in het kader van hun gezamenlijke als ook van hun individuele werk.

"Maar nu richten we ons een jaartje op onze eigen dingen", zegt Kruisdijk, die het beste als tekenaar is te omschrijven. Eentje die zich bedient van een beeldtaal waarin hij zaken bijeen brengt die logischerwijs niet bij elkaar horen, maar die hij toch als een aannemelijke combinatie weet te presenteren. Vaak plaatst hij twee verschillende motieven bij elkaar, of geeft hij hetzelfde onderwerp op verschillende wijzen weer: natuurgetrouw naast schematisch naast cartoonesk, waarbij hij figuratieve en abstracte elementen met elkaar combineert. Het menselijk lichaam duikt op in de vorm van botten, gewrichten en handen, de natuur keert veelvuldig terug in de vorm van bladeren, vruchten en dieren, zaken die gekenmerkt worden door beweging en groeiprocessen. Het gebruik van tekst in verschillende lettertypes heeft eveneens een plek binnen zijn picturale lexicon. Zijn idioom appelleert af en toe aan kinderlijke knutselarij, wanneer hij zijn werk presenteert als kleurplaat, poëziealbumplaatje, kruiswoordpuzzel of als een beeld dat de kijker zelf af dient te maken door genummerde puntjes met elkaar te verbinden. "Daarmee wil ik mensen ertoe aanzetten om hun eigen referentiekader op de tekeningen los te laten. Ze dienen er deels zelf invulling en betekenis aan te geven", aldus Kruisdijk.

Kruisdijk is echter geen tekenaar in de traditionele zin van het woord. Ten tijde van zijn afstuderen wilde hij als ambitieuze jonge kunstenaar met materiaal werken waarvan hij dacht dat hij het nooit te pakken zou kunnen krijgen. "Op een gegeven moment kwamen gebruikte röntgenfoto's bij me op: die zouden met al die medisch-ethische gedragscodes wel nooit het ziekenhuis mogen verlaten, zo leek me. Bleken die dingen toch vrij makkelijk te verkrijgen. Eerst via een arts uit het ziekenhuis, later kreeg ik ze ook aangeleverd via een dierenarts en een tandheelkundige." De afbeeldingen die hij erin krast, gaan een relatie aan met bijvoorbeeld een ribbenkast of een ellepijp die op de foto zichtbaar zijn. Omdat twee jaar geleden in Nederland de regels op grond van privacywetgeving alsnog werden aangescherpt, wilde hij er eigenlijk mee stoppen. Daarbij was hij ook bang om als ‘die röntgenjongen' door het leven te gaan. Kruisdijk werd namelijk al vrij snel gevraagd om
met deze atypische tekeningen deel te nemen aan tentoonstellingen, waarbij hij vaak met meerdere röntgentekeningen een muurinstallatie maakte. "Het vormde in het begin van mijn carrière een mooie ingang om deel te kunnen nemen aan exposities, maar ik kreeg het idee dat het de odd one out binnen mijn oeuvre begon te worden. Totdat ik me onlangs realiseerde dat men mij zowel op basis van mijn reguliere tekeningen, de röntgenfoto's en het werk dat voortvloeit uit mijn samenwerking met Conny benadert."

Kruisdijk maakt in zijn werk bewust gebruik van iconografische bijklanken en kunsthistorische verwijzingen. Een vierkante kruiswoordpuzzel op zijn punt is onmiskenbaar een evocatie van Mondriaan. "Die verwijzing naar het modernisme komt door schilderijen van Malevich. Ik heb het idee dat ik daar iets beet heb: een combinatie van tegenstelling en helderheid, waardoor de boel gaat wringen. En daar ben ik eigenlijk altijd naar op zoek in mijn werk." Kruisdijk doelt op een recente reeks collages, waarvan hij de geometrische vormen zaagt uit triplex en verft in heldere kleuren. Vervolgens brengt hij de vormen aan op geprepareerd en op maat gezaagd softboard, zodat het eindresultaat een bedrieglijk echte weergave van een hamertje tik creatie uit 1950 lijkt. Het zijn klassieke composities van de suprematistische schilder, waarbij de gaatjes die Kruisdijk in het board heeft geprikt de suggestie wekken van veelvuldig gebruik. Er lijken talloze combinaties van elementen te zijn uitgeprobeerd, maar de werken fluisteren tegelijkertijd dat ze de ideale en logische compositie zijn.

Ondanks zijn multimediale benaderingswijze voelt hij zich boven alles toch een tekenaar. "Ik voel me minder gemakkelijk met schilderen, werken met olieverf op doek brengt toch andere compositorische regels met zich mee. In een tekening kunnen bepaalde elementen vrij makkelijk in het niets zweven zonder dat het fout aanvoelt." Wel heeft hij zich de afgelopen jaren enigszins ‘overtekend'. Na tijdenlang een tekening per dag te hebben geproduceerd, lijkt zijn bron op tekengebied wat te zijn opgedroogd. "Voor dit moment althans. Ik zag die doorlopende reeks tekeningen van hetzelfde formaat toch als de ruggengraat van mijn oeuvre. Ik heb lang opgekeken tegen kunstenaars als Marcel van Eeden en Mark Manders die alles wat ze doen op een logische manier binnen een overkoepelende structuur kunnen plaatsen, maar daar begin ik langzaamaan vanaf te stappen. Ik denk nu dat ik die seriële
kapstok los kan laten."

vrijdag 3 september 2010


group exhibition at galerie clement, amsterdam (nl)

4 september - 3 october 2010
opening 4 september at 16:00

more information:

galerie clement
ben kruisdijk

dinsdag 29 juni 2010


slovak magazine vlna (wave) has a twelve page interview with kruisdijk / kuilboer written by slovak author peter macsovszky.

the interview features collaborative and individual works, the front cover features conny kuilboer's work 'hart' from 2007.

woensdag 9 juni 2010

Blame It On The Boogie - CIAP from Kunst in Limburg on Vimeo.



Blame it on the Boogie’ is een groepstentoonstelling die focust op het werk van zes jonge kunstenaars uit Nederland en België met werk van Ruben Kindermans (BE), Ben Kruisdijk (NL), Conny Kuilboer (NL), Tinka Pittoors (BE), Esther Tielemans (NL) en Tamara Van San (BE).

Mathias Verleyen maakte een videoreportage tijdens de opening op 24.04.2010 met interviews met Conny Kuilboer, Esther Thielemans, Ben Kruisdijk en Tinka Pittoors.

in opdracht van kunstinlimburg.be

maandag 10 mei 2010


kruisdijk / kuilboer

eadgbe


16 may until 6 june 2010

opening 16 may - 16:00 hours


ips (top floor international press store)

rooigemlaan 501
gent, belgium

zondag 2 mei 2010

donderdag 15 april 2010


Blame it on the Boogie - CIAP- Hasselt, Belgium

with:


Conny Kuilboer
Ben Kruisdijk
Ruben Kindermans
Tinka Pittoors
Esther Tielemans
Tamara van San


24 april 2010 until 6 juni 2010

CIAP

Site Gelatinefabriek
Armand Hertzstraat 21 bus 1
BE-3500 Hasselt
+32 (0)11 22 53 21
ciap@telenet.be
www.ciap.be
open di t/m vr: 11u - 18u
za + zo: 14u - 18u of na afspraak
gesloten ma, 1 mei, 13 mei
gratis toegang

woensdag 24 februari 2010


winning design by kruisdijk / kuilboer

article in newspaper tubantia

Het had zo mooi kunnen zijn...

dinsdag 23 februari 2010

ENSCHEDE - De sloop van het viaduct bij de UT is niet meer terug te draaien. En dat is best wel jammer, want kunstenaars laten zien dat het viaduct geen gruwel, maar juist een aanwinst had kunnen zijn. Het idee de entree van onze stad door kunstenaars te laten verbeelden, komt van VVD-fractievoorzitter Jeroen Hatenboer.

Het viaduct bij de Universiteit Twente wordt door planologen en economen gezien als een enorme-sta-in-weg om het Kennispark en universiteit tot een eenheid te smeden. Slopen, is de oplossing. De gemeenteraad heeft inmiddels groen licht gegeven voor de sloop.

Hatenboer, sowieso een kunstliefhebber, draaide de discussie om. Kun je, door het inschakelen van kunstenaars, van een gruwel juist niet iets moois maken waarmee Enschede misschien wel de wereld over gaat?, stelde hij zich de vraag. Hij vond Wilja Jurg, kunstendentant in opbouwbouwijk Roombeek, aan zijn zijde. Zij benaderde zes kunstenaars, die stuk voor stuk met verrassende ontwerpen op de proppen kwamen.

donderdag 11 februari 2010



Blind date in het museum

Knack (Be) 11/02/2010


Kunst kijken is een kwestie van ogen en oren. Hoe kunnen mensen met een auditieve of visuele handicap dan kunst beleven?

De tentoonstelling 'Blind date II' in het Sportimonium, het museum over sport, in Hofstade probeert een antwoord te bieden op die vraag. Daarvoor werkte het museum samen met Pieter Vermeulen en Vincent Verbist van de Brusselse Galerie Actionfields. In 2008 zetten die al een eerste 'Blind date' op in de galerij zelf.

"Het idee is ontstaan na mijn kennismaking met het werk van Arno Roncada en iets later met dat van Michael Bonne. In zijn fotoreeks 'In de huizen van vreemden' (2005) maakte Arno foto's van mensen die al hun hele leven blind zijn. Michael Bonne creëerde dan weer een stoel waardoor slechthorende mensen voor het eerst voor ons vrij banale geluiden echt kunnen gewaarworden. Hij versmelt het horen en voelen dus tot één zintuig", legt Vincent Verbist uit.

I Love You

Met het idee om iets artistiek te maken voor dove en blinde mensen, nodigden Vermeulen en Verbist tien kunstenaars uit voor een brainstormsessie. Om na te denken over hoe zij kunst kunnen ervaren en de eventuele rol van de tastzin daarin.

Dat denkproces resulteerde in zeer uiteenlopende werken, van voelboxen tot audio-installaties. Zo presenteert Pieter Geenen er twee werken van zijn 'Nightscape'-serie, die met geluid werkt. Conny Kuilboer toont haar tactiele, visuele sculpturen en Ben Kruisdijk heeft dan weer een 'I Love You' getekend in gebarentaal.

Ook in de praktijk blijkt de expo aan te slaan. "De blinde bezoekers waren echt heel verwonderd door het getoonde werk. Ook de doven waren zeer gefascineerd door de stoel van Michael Bonne. Sommige voelden voor het eerst hoe een banaal geluid klinkt", vertelt Verbist.

Drempels verlagen

Al is de tentoonstelling natuurlijk niet alleen toegankelijk voor blinde of dove mensen. Ook mensen zonder handicap zijn meer dan welkom, want zo kunnen ze zich meer bewust worden van de leefwereld van dove en blinde mensen.

Die drempels verlagen behoort trouwens tot de kerndoelstellingen van het Sportimonium. Zo opende het museum over sport in mei 2009 een speciaal aangelegd pad in de volkssporttuin. Daardoor kunnen rolstoelgebruikers ook deelnemen aan de volkssporten. Met de permanente installatie, die 'Sportimonium Anders Bekeken' gedoopt is, willen ze de bezoeker uitnodigen op het heden en verleden van de sport 'auditief' en 'op de tast' te ontdekken.

Elien Haentjens
Blind Date II, tot 26 maart in het Sportimonium.

dinsdag 12 januari 2010


tupajumi foundation presents cabin fever featuring:

Ben Kruisdijk
Conny Kuilboer
Charlotte Schleiffert
Jolien Kramer
Susan Pinker
B.C. Epker
Berenice Staiger
Brian Getnick
Eleanor Duffin
Bas Zoontjens
Deirdre Hofer
Josepha de Jong
Esmé Valk
Hugh Delap
Jim Turbert
Jonathan den Breejen
Jeroen Kuster
Adam Dix
Jord Schoppink
Joris Woertman
Marsha Dunstan
Onno Poiesz
Laura d’Ors
Paul Klotz
Robert Chaplin
Rose-Marie Güttler
Sari Palosaari
Sebastiaan Schlicher
Tamara Karsdorp
Thomas Westphal
Uli Westphal
V&B


Co-Prosperity Sphere
3219-21 South Morgan Street
Chicago Illinois, 60608

Opening will be on Friday, January 22, 2010 7pm.